22nd International Festival of Comics and Games in Łódź - Akira Yamaoka

English version

The posters for the festival were very nice made. You can see "Akira YAMAOKA & Cool Kids of Death" below on both of them.

Yes... Akira Yamaoka and his music on the 22th Festival of Comics and Games in Łódź. Really?

When I saw the news of Akira Yamaoka coming to Poland, I just knew I had to see him. Even though I'm not a big fan of his works, it was an another famous Japanese composer of video games music industry in my country.

Akira Yamaoka

It's hard to say that his music is so awesome to listen to and I think many people would agree with me, not only these who haven't played in Silent Hill game series, for which (8 parts, if I do remember right) he is the only composer. I'm sure and believe in people's opinions that his music fits perfectly to the atmosphere of the series. But how does it come for separate listening, especially for people like me who just want to enjoy listening music, not necessarily creepy noises? One have to almost entirely link Yamaoka-san with SH, because he hadn't composed much else despite for this series. Some participations in other albums ("Play for Japan" lately, for example), yes, but as a main composer - his latest work is only "Shadows of the Damned" from this year. That's all is extremely surprising, taking into consideration what he said at the conference the very next day after the concert. "Shadows of the Damned" has been released in 2 albums, but, it seems that more of them could possibly be created!

The first one is a promote album, whereas the second one is just a soundtrack of the game. I've been listening to both and strangely, I liked the preorder more. What blows my mind is the fact that an original soundtrack does not contain such track as "Theme of Shadows of the Damned (featuring The Damned)" or at least, even if the theme of it appears - doesn't in a full length. And that is probably my favorite composition of all. Performed by the Damned and Marry Elizabeth MCglynn, as well as some other tracks are, especially on the OST. It's hard to get it, but Yamaoka-san explained "hiring" this band by this way - "I thought it would be a nice joke to get to play a band called "The Damned" for the game of the same title". He also said that he was honored about their agreement to participate in this work - "Instead of writing to them "Would you like to take part on the soundtrack of The Damned?" I wrote "Could I work with you on the soundtrack of the Damned?".

As long as I remember, Yamaoka-san said that he composed over 200 tracks for this game, using only tens of them. That is why I mentioned about the possibility of other CDs. And that is also why I'm surprised about his, well, not a extensive discography. If he has such a power to compose music, why has it been so less? Surely the time issue is getting its part. For SH, he is not only a composer, but also sound designer and engineer. He had to do everything alone - it's much harder than just composing the score.

iFUTURELIST

However, the artist released a solo album, too. But fans don't like it very much.

As for me, I feel rather different about it. It's kind of enjoyable, though nothing extraordinary. I guess that players of SH just couldn't be positive about electronic, jPop and other genres of music which you can find on iFUTURELIST.

I didn't consider myself to be enough prepared for the concert. I have listened to "only" 4 OSTs from SH series, what is a pity, because with every next one, I felt the music is getting better.

First of all, I think I did make a mistake even checking out the Silent Hill Original Soundtracks. Let me say it this way - don't listen to it. And by this statement I definitely don't mean - This is a shitty music not even worth playing. As long as you enjoy listening a lot of noises and don't need much melody - sure, go on, but it's not for me. Still, there is a main theme and some singed tracks. But in general, it's just boring.

As I said before, the next soundtracks are just getting better. And I did enjoy in the 2nd, 3rd and 4th ones. Analogically, most in the 4th (really!).

Songs like "Theme of Laura" is so popular that I knew it already. Some of them, along with that one, I really like.

The problem is that I have a different taste of the music comparing to this what does Yamaoka-san present. There are no symphonic suites with orchestra, but to be expected at the concert was rock, means guitars and drums. It doesn't necessarily have to, though - I love violin, flute or whatever other instruments, inserts in the rock music. But it was not to be expected in this case, unfortunately.

However, I'm opened for everything and so, I really, really wanted to see him performing live and experience the evening with his music.

Akira Yamaoka with CKOD member

At the place, I met with GameMusic crew and later with my friends coming from somewhere else than me.

The atmosphere was really fantastic, we talked, had much fun and yet, we waited for an epic (as we hoped) concert. There was a support band called Kind Off, before the performance of Cool Kids of Death (who, after playing their music, where supposed to play along with Yamaoka-san, his music of course).

To be totally honest, I didn't like both of those bands' music. It's just not for me.

And so we waited for the "great" Akira Yamaoka. After CKOD played ~30 minutes he eventually appeared on the stage, but before playing his own songs, he helped this band with their repertoire. So we still waited to listen for the announcement of the most important part of this event. There was a moment when someone form the audience complained, when the leader said they are going to play few other tracks yet. "Stop wondering, there will be Silent Hill, too" is how he responded. Few moments ago it finally started, from a very high level, we would say - Theme of Laura, probably the most popular composition of the series. Despite the poor resonance which organizers prepared for us, it was quite good, an expanded version. Well, surely better and more familiar than previous plays. So the next song has been played, with a bit of vocal, however, I don't remember it anymore. What else? Nothing... It was the end of the concert! Yes, and I'm not lying. After the performers left the stage, fans of Yamaoka-san started shouting "Akira! Akira!" and thus, after 5 minutes he appeared on front of them again, along with his…female translator, He said some amazing things like “I want to live in Poland”. Well, there surely was much fun. They played so called "encore" which was “Theme of Laura” again! Why did that happen? Why weren't we informed about such a short program which was going to be given? Isn't that unfair? What about people who came here from a far distance? Seems that a better thing they could do was to talk with Akira, have photos with him and get autographs - he was fancy to talk with everyone and there were many occasions for that.

Cosplay scene at the conference

Being quite disappointed about the event, the very next day something better was prepared. The meeting with Akira Yamaoka, conducted by GameMusic members, was very interesting and nice made.

The questions were fine and the answers satisfied. The most important thing which Yamaoka-san said was apologizing that he prepared only 2 tracks and that IT IS POSSIBLE THAT NEXT YEAR HE IS GOING TO HAVE A TOUR WITH HIS BAND, POSSIBLY IN POLAND, TOO. Asked by a fan if Elizabeth Mcglynn would be taken along, he answered that it wouldn't make sense if not – “Silent Hill is not Silent Hill without her”.

What I want to say at the end is that I was not disappointed about going to Łódź. Not only it didn't make me to spend much money, but it was a fantastic experience to meet Yamaoka-san. I also met again with friends and get to know few more people. The night was also very enjoyable.

Am I going to listen Akira's music after this trip? The fact is that I still didn't after I returned. Someday I will, but at this moment I don't have a mood for that. But I'll give Shadows of the Damned again, and maybe other SH albums a chance.

Short report is short, but if you want to know more, just ask me.

That's me!

Autograph of Akira Yamaoka. Quite impressing.

Wersja Polska

Plakaty promocyjne festiwalu były całkiem nieźle wykonane. Na dole każdego z nich widać "Akira YAMAOKA & COOL KIDS OF DEATH"

Tak... Akira Yamaoka wykonywujący swoją muzykę w ramach 22ej edycji festiwalu komiksu oraz gier w Łodzi. Czyżby?

Kiedy zobaczyłem informację jakoby Akira Yamaoka miał się znaleźć w Polsce, Łodzi, po prostu wiedziałem, że muszę go zobaczyć. Nawet jeśli nie jestem jego wielkim fanem, była to okazja do spotkania kolejnego, sławnego kompozytora Japońskiego.

Akira Yamaoka

Ciężko powiedzieć ażeby cała jego twórczość była materiałem cudownym do słuchania, i myślę, że wielu zgodzi się ze mną - nie tylko Ci, którzy nie grali w serię Silent Hill dla której jest jedynym kompozytorem (ośmiu części, o ile dobrze pamiętam). Jego muzyka dla niej wspaniale dopasowuje się w ten mroczny, przerażający klimat produkcji. Lecz jak wypada szczególnie w przypadku ludzi takich jak ja, którzy chcą po prostu cieszyć się muzyką? Uważam, że należy prawie całkowicie połączyć postać Yamaoki z SH, ponieważ nie skomponował on zbyt wiele poza soundtrackami do tej serii. Oczywiście, nawet często, zdarzał mu się udział w innych albumach jak ostatnie "Play for Japan", lecz jako główny kompozytor - zaledwie tegoroczna ścieżka dźwiękowa dla  "Shadows of the Damned". Jest to bardzo zaskakujące, biorąc pod uwagę to co powiedział na konferencji następnego dnia po koncercie. "Shadows of the Damned" zostało wydane w 2óch albumach, ale zdaję się, że dużo więcej mogłoby być utworzonych.

Pierwszy z nich jest albumem promocyjnym, natomiast drugi to po prostu soundtrack z gry.

Słuchałem obu i jakoś bardziej podpadł mi preorder. Nie che mi się wierzyć, ale OST nie zawiera takiego utworu jak "Theme of Shadows of the Damned (featuring the Damned)". Chociaż możemy usłyszeć jego melodię, nie występuje w takiej samej formie, a to prawdopodobnie moja ulubiona kompozycja ze wszystkich. Wykonywana jest przez Marry Elizabeth Mcglynn oraz "The Damned", zarówno jak i kilka innych utworów, przede wszystkich na drugim albumie. Yamaoka w ten sposó wytłumaczył zatrudnienie zespołu the Damned "Myślałem, że to będzie niezły "joke" aby the Damned grało dla gry o tym samym tytule." Przyznał również, że był zachwycony możliwością gry z muzykami. Zamiast napisać do nich "Czy chcielibyście wziąć udział w tworzeniu ścieżki dźwiękowej do "the Damned"? Napisałem "Czy mógłbym razem z wami zająć się ścieżką dźwiękową do "the Damned"? Na tyle ile dobrze pamiętam, Akira skomponował ponad 200 utworów dla tej gry, pozostawiając płycie kilkadziesiąt. Dlatego wspomniałem o możliwości nagrania większej ilości płyt. Z tego powodu też jestem zaskoczony jego niewielkich rozmiarów dyskografią. Jeżeli ma taką siłe twórczą, dlaczego nie jest lepiej wykorzystana? Na pewno czas też jest problemem, trzeba przyznać. Dla Silent Hill, nie tylko jest kompozytorem, lecz także inżynierem dźwięku. W kwestii muzyki musiał zająć się wszystkim sam - to wiele więcej od samej partytury.

iFUTURELIST

Jakkolwiek, artysta wydał album solo, jednak fanom nie bardzo przypadł do gustu.

Z mojej perspektywy wygląda to trochę inaczej. Wydał mi się całkiem w porządku, aczkolwiek niczego wyjątkowego w nim nie znalazłem.

Zgaduję, że graczę SH nie są pozytywnie nastawieni na style jakie prezentuje iFUTURELIIST. Porównując wcześniej poznaną muzykę Akiry, kompozycje tam zawarte brzmią dosyć zaskakująco (głównie elektronika, pop).

Nie przygotowałem się odpowiednio do koncertu. Przesłuchałem „zaledwie” 4 ścieżki dźwiękowe z serii SH, co jest wielką szkodą, gdyż każdy następny wydawał się być coraz lepszy. Przede wszystkim, wydaje mi się, że popełniłem błąd nawet zabierając się za Silent Hill Original Soundtracks. Powiem w ten sposób – nie słuchajcie tego. Poprzez to oświadczenie, nie mam na myśli – jest to beznadziejna muzyka, nie warta odtworzenia. Jeżeli podoba się Tobie psychodela jaką sobą prezentuje (hałasy? Szmery?) i nie wymagasz melodii – jasne, możesz spróbować, lecz to nie dla mnie. Chociaż znalazło się na płycie kilka śpiewanych utworów oraz instrumentalny motyw główny, to jako ogół, wypada ona dosyć nudno.

Jak powiedziałem już wcześniej, następne soundtracki są coraz lepsze. Spodobały mi się 2, 3 i 4. Analogicznie – najbardziej czwarty (poważnie!).

Utwory jak „Theme of Laura” sa na tyle popularne, że znałem już od dawna. Niektóre naprawdę polubiłem.

Sęk w tym, że mam dosyć inny gust muzyczny, porównując do tego co twory Yamaoka. Brak symfonicznych suit, a to czego należało się spodziewać na koncercie był rock, oznaczając gitary oraz perksuję. Niekoniecznie musiał oznacząc wyłącznie tylko to – kocham wstawki skrzypcowe, fletowe czy jakichkolwiek innych instrumentów w muzyce rockowej różnego podgatunku. Lecz nie należało się tego spodziewać w tym wypadku.

Tak czy inaczej, jestem otwarty na niemal każdy gatunek muzyczny i naprawdę bardzo chciałem zobaczyć tego kompozytora grającego na żywo, przeżyć wieczór z jego muzyką.

Akira Yamaoka z członkiem CKOD

Na miejscu stotkałem się z ekipą GameMusic, a później z moimi znajomymi, którzy przyjechali z innych stron. Atmosfera była fantastyczna, romawialiśmy i czekaliśmy na cudowny (taką mieliśmy nadzieję) koncert. Przed głównym punktem wieczoru zagrał support, Kind Off, po czym na scenie pojawili się muzycy Cool Kids of Death (którzy, po zagraniu swojej muzyki, mieli grać razem z Yamaoką, jego kompozycje oczywiście).

Będać całkowicie szczerym, nie spodobał mi się żaden z tych zespołów. To chyba po prostu nie dla mnie, za prosto.

Także dalej czekaliśmy na wielkiego Akirę Yamaokę. Po ok. 30 minutach gry CKOD, w końcu pojawił się ze swoją gitarą, lecz przed wygraniem własnych utworów, pomagał muzykom w wykonaniu ich własnego repertuaru. W pewnym momencie, gdy lider zespołu oświadczył, że jeszcze kilka ich piosenek zostanie zagranych, ktoś zaczął narzekać. „Nie martwcie się, będzie jeszczze Silent Hill” – taka była odpowiedź. Jakiś czas potem, ostatecznie zaczęło się, z bardzo wysokiego szczebla, możnaby powiedzieć – „Theme of Laura”, prawdopodobnie najbardziej popularna kompozycja całej serii. Pomijając słabo zorganizowaną akustykę, było całkiem nieźle, wersja rozbudowana. Następny utwór został zagrany, z odrobiną wokalu, jednak nie jestem wstanie sobie przypomnieć jak dokładnie brzmiał. Co dalej? Nic... Koniec koncertu! Tak, nie żartuję. Po odejściu wykonawców, fani Yamaoki zaczęli wrzeszcześć “Akira! Akira!” aż po 5 minutach wrócił na scenę, razem...z jego tłumaczką. Śmieszne rzeczy powiedział, m.in „Chciałbym mieszkać w Polsce”. Było niewątpliwie zabawnie. Zagrali tzw. bis, który był ponownie Motywem Laury! Dlaczego to się stało? Dlaczego nie zostaliśmy ponformowani, że z tak krótkiego repertuaru będzie składał się ten koncert? Czy nie jest to niesprawiedliwe? Jak wytłumaczyć to ludziom, którzy przyjechali z daleka? Zdaje się, że dużo lepsza rzecz jaką mogli zrobić, była rozmowa z Akirą, pstryknięcie sobie z nim zdjęcia, zdobycie autografu, co nie było trudnym zadaniem – to bardzo otwarty człowiek.

Będąc trochę zawiedziony nocą (koncert skończył się mniej więcej o 1.00), następnego dnia coś lepszego zostało przygotowane. Spotkanie z Akirą Yamaoką, kierowane przez członków GameMusic było bardzo interesujące i nieźle przeprowadzone.

Pytania były dobrze skonstruowane, a odpowiedzi zadowalające. Najważniejsze o czym powiedział kompozytor to przeprosiny za przygotowanie zaledwie 2 utworów oraz, że JEST MOŻLIWE, IŻ W PRZYSZŁYM ROKU ZORGANIZUJĘ TRASĘ KONCERTOWĄ ZE SWOIM ZESPOŁEM, KTÓRA MOŻE OBJĄĆ TAKŻE POLSKĘ. Zapytany czy uczestniczyłaby w niej Elizabeth Mcglynn, odpowiedział, że bez niej nie miałoby to sensu – „Silent Hill bez niej nie jest Silent Hillem”.

Na koniec chciałbym powiedzieć, że zdecydowanie nie żałuję wycieczki do Łodzi. Nie tylko nie płaciłem za nią zbyt wiele, ale bądź co bądź, spotkanie z samym kompozytorem było wspaniałym przeżyciem, tak samo jak ponowne spotkanie ze znajoymi oraz poznanie kilku nowych ludzi. Noc również była bardzo wesoła.

Czy będę dalej słuchał Akiry po tym wydarzeniu? Fakt faktem, że od czasu gdy wróciłem nie sięgnąłem po żaden z jego utworów. Jakkolwiek myślę, iż pewnego dnia to zrobię, na razie nie mam na to ochoty. Reszta albumów SH na mnie czeka, a samo Shadows of the Damned na pewno warte jest kolejnego przesłuchania.

Krótka relacja jest krótką, lecz jeśli chcecie wiedzieć coś więcej – wystarczy zapytać.

Ja z Akirą.

Autograf artysty. Całkiem imponujący.